काठमाडौं / रवि लामिछानेमाथि
अन्याय भएको र मानव अधिकार हनन भएको भन्ने कुरा मुख्य रूपमा उनको पक्राउ, हिरासत र
कानुनी प्रक्रियासँग जोडिएको विवादबाट उठेको हो । यो विषय नेपालमा सहकारी ठगी प्रकरणमा
उनको संलग्नताको आरोप र त्यसपछि राज्यका निकायले गरेको व्यवहारसँग सम्बन्धित छ ।
रवि लामिछाने, राष्ट्रिय
स्वतन्त्र पार्टी (रास्वपा) का सभापति तथा पूर्वगृहमन्त्री, विभिन्न सहकारीहरूको रकम
अपचलन गरेको आरोपमा अनुसन्धानको दायरामा परेका छन् । कास्की, रूपन्देही, चितवन, काठमाडौंलगायतका
जिल्लाहरूमा उनीविरुद्ध मुद्दा दायर भएका छन् । यी मुद्दाहरूमा सहकारीका बचतकर्ताको
रकम हिनामिना गरेको, संगठित अपराध र सम्पत्ति शुद्धीकरण गरेको आरोप लगाइएको छ ।
आरोपः सहकारी
छानबिन समितिको प्रतिवेदनले रवि लामिछाने र उनको संलग्नता रहेको गोर्खा मिडिया नेटवर्कमार्फत
रकम अपचलन भएको दाबी गरेको छ ।
पक्राउः
२०८१ कात्तिक २ मा काठमाडौंबाट पक्राउ गरी उनलाई कास्की पु¥याइएको थियो । त्यसपछि विभिन्न
जिल्लाहरूमा मुद्दा चलाइएको छ ।
रविका समर्थकहरू, रास्वपाका
नेताहरू र केही स्वतन्त्र विश्लेषकहरूले उनको पक्राउ र त्यसपछिको प्रक्रियालाई अन्यायपूर्ण
र मानव अधिकारविरुद्धको कदम भनेका छन् । यी दाबीका मुख्य आधारहरू निम्न छन् :
प्रक्रियागत अनियमितताः रविलाई मध्यरातमा घरबाट बल प्रयोग गरी
पक्राउ गरिएको र पक्राउ पुर्जीसमेत ठाउँको ठाउँ लेखिएको भन्ने आरोप छ । यो कार्यलाई
गैरकानुनी र प्रहरीको गुण्डाशैली भनेर आलोचना गरिएको छ । नेपालको संविधान र कानुनअनुसार
पक्राउ गर्नुअघि औपचारिक प्रक्रिया पूरा गर्नुपर्ने मान्यता छ, जुन पालना नभएको दाबी
गरिएको छ ।
राज्य आतंक र प्रतिशोधः रविलाई राजनीतिक प्रतिशोधका कारण निशाना
बनाइएको भनिएको छ । उनको बढ्दो लोकप्रियता र राजनीतिक प्रभावलाई रोक्न सरकार र सत्ताधारी
दलहरूले मन्त्रीपरिषद्को निर्णयमार्फत मुद्दा अघि बढाएको आरोप छ । यो कुरा अदालतमा
सरकारी वकिलले समेत स्वीकार गरेको भन्ने कतिपयको दाबी छ ।
हिरासतमा दुव्र्यवहारः रविलाई हिरासतमा राख्दा आधारभूत अधिकारहरू
(जस्तै, कानुन व्यवसायीसँग भेट्ने अधिकार) हनन भएको आरोप छ । कास्की जिल्ला अदालतमा
उनलाई इजलासभित्रै हतियारधारी प्रहरीले हप्काएको र दुव्र्यवहार गरेको भन्ने उजुरी राष्ट्रिय
मानव अधिकार आयोगमा परेको छ ।
न्यायिक प्रक्रियाको
दुरुपयोगः रविलाई
दोषी प्रमाणित नहुँदै बारम्बार थुनामा राख्ने, एक जिल्लाबाट अर्को जिल्लामा रातारात
स्थानान्तरण गर्ने र धरौटीमा रिहा भए पनि फेरि पक्राउ गर्ने कार्यले राज्यले उनलाई
मानसिक यातना दिएको भनिएको छ ।
मानव अधिकार हननको
दाबी गर्दा निम्न अधिकारहरू उल्लंघन भएको भनिएको छः
स्वतन्त्रता र सुरक्षाको
अधिकारः नेपालको संविधानको धारा १७ र अन्तर्राष्ट्रिय
मानव अधिकार सन्धि (ICCPR) अनुसार कुनै पनि व्यक्तिलाई गैरकानुनी रूपमा पक्राउ गर्न
पाइँदैन । रविको पक्राउमा प्रक्रिया पूरा नभएको दाबीले यो अधिकार हनन भएको देखाउँछ
।
निष्पक्ष सुनुवाइको
अधिकारः रविलाई दोषी ठहर नहुँदै राज्यले देशद्रोहीजस्तो
व्यवहार गरेको र अदालतमा प्रस्तुत गर्नुअघि नै सजायको शैली अपनाएको भनिएको छ ।
मानसिक यातनाबाट मुक्तिको
अधिकारः बारम्बारको
स्थानान्तरण र हिरासतको कठोर व्यवहारले उनको मानसिक स्वास्थ्यमा आघात पुगेको र यो यातनाको
रूप भएको दाबी छ ।
अन्ततः रवि लामिछानेमाथि अन्याय
र मानव अधिकार हनन भएको भन्ने कुरा उनको पक्राउ, हिरासत र कानुनी प्रक्रियामा देखिएको
व्यवहारको आलोचनाबाट आएको हो । उनका समर्थकहरू यो कार्यलाई राजनीतिक प्रतिशोध र राज्यको
दुरुपयोग मान्छन् । यो विवादको अन्तिम निष्कर्ष अदालतको फैसला र स्वतन्त्र छानबिनबाट
मात्र स्पष्ट हुन सक्छ । हाल यो विषयमा राष्ट्रिय मानव अधिकार आयोगमा उजुरी परेको र
छानबिनको माग भइरहेको छ ।
Comments